Kaçkarlar: Neredeyse Zirve

Geçen yıl olduğu gibi bu yıl da Ramazan Bayramı’nın ikinci ve üçüncü günü Kaçkar Dağları’ndaydım. Geçen yılki zirve denemesinin kötü hava şartları nedeniyle bırakın zirveye çıkmayı, kamp yerinden zirveyi dahi göremeden sona ermesi, aslında bu yıl da Kaçkarlara yolumun düşeceğinin habercisiydi.

Yalnızca iki günlük zamanımızın olması nedeniyle oldukça hızlı bir Kaçkar turu oldu. Kaçkarların 3932 metrelik zirvesine çıkmak üzere Ömer ve kardeşim Hamit ile birlikte üç kişilik küçük bir ekip olarak gece 4’te aracımızla yola çıktık. Ayder Yaylası’na vardığımızda saat öğlen 1:30 civarlarıydı. Hemen aracımızı uygun bir yere park ederek eşyalarımızı alıp Kavrun minibüsüne bindik. Ancak bu deneyimi yaşayanların bilebileceği üzere son derece konforlu bir yolculuk sonrası Ayder Yaylası’ndan 2260 metre rakımdaki Yukarı Kavrun Yaylası’na saat 3 gibi ulaştık.

Sisler içerisindeki Kavrun’u arkamızda bırakarak hiç zaman kaybetmeden kamp kuracağımız Mezovit Çayırı’na doğru yola koyulduk.

Yürüyüş, özellikle bu mevsimlerde Kaçkarların bir özelliği olarak son derece ıslak bir havada devam etti. Islatan şey tabii ki yağmur değildi. Zaten nem yüklü sislerin içinde ilerlediğinizden dolayı yağmura gerek kalmadan yürürken ıslanabiliyorsunuz. :)

Biz kamp alanına doğru ilerlerken yolda geri dönen iki dağcı ile karşılaştık. Üç gündür Mezovit kamp alanında zirve için iyi havayı beklediklerini fakat üç gündür havanın hep böyle kapalı ve yağışlı olduğunu, üç günlük bekleyişin ardından zirve yapmaktan mecburen vazgeçtiklerini ve geri dönme kararı aldıklarını söylediler. Biraz muhabbetin ardından onlar Kavrun yaylasına doğru inerken biz kamp alanına doğru yolumuza devam ettik.

Yola çıkmadan önce aldığımız son hava tahmin raporları, sabah havanın güneşli olacağı yönünde idi. Fakat dağlarda havanın ne zaman değişeceği pek belli olmadığından her şey sabah belli olacaktı. Zirve denemesi için sadece bir günümüz vardı dolayısıyla sabah hava açık olursa zirveyi deneyecek, kapalı olursa geri dönecektik.

Yukarı Kavrun Yaylası ile Mezovit Çayırı arasındaki yaklaşık 6 km’lik yolu hafif tempoda 2.5 saat gibi bir sürede yürüyerek akşam 5:30 civarlarında 2900 metredeki Mezovit Çayırı kamp alanına ulaştık. Kamp alanında bizi, eğitim faaliyetleri için orada bulunan Uludağ Üniversitesi Dağcılık ve Doğa Sporları Topluluğu‘ndan (UDK) dağcı arkadaşlar sıcak kahve ile karşıladılar (kendilerine buradan teşekkür, selam, sevgi :)).

Uygun bir yere çadırlarımızı kurduk. Akşam yemeğimizi yedikten sonra gece 4’ten beri yolda olmanın ve son bir kaç saati yürüyerek geçirmenin yorgunluğuyla dinlenmeye çekildik. Gece bi’ ara öküz böğürtüleriyle uyandık. Mezovit Çayırı’nın ayrılmaz bir parçası olan öküzler arada sırada çadırların arasına dalabildiğinden bunların kovalanmak suretiyle uzaklaştırılması gerekiyor. Gece öküzler çadırların yakınına kadar gelince UDK ekibinin “Hoooooovv” efektiyle öküz uzaklaştırma çalışmalarına biz de çadırımızdan eşlik ettik. :)

Gece ara sıra çadırdan kafayı çıkarıp etrafa baktığımızda sisten başka bir şey göremememiz nedeniyle sabah havanın düzeleceğine dair umutlarımız da azalmıştı. Durum böyle olunca aslında yola çıkmamız geren saatte, 5:30’da ancak uyandık.

Sabah hava muhteşemdi. Her taraf açıktı ve güneş ışınları Kaçkarların en yüksek noktası olan 3932 metrelik zirveyi kızıla boyamıştı.

Kahvaltı filan derken çarşağa girdiğmizde saat 6:30’u bulmuştu.

Çarşakta bir süre ilerledikten sonra Ömer mide bulantısı ve kulakta çınlama nedeniyle geri döndü. Biz Hamit ile birlikte devam ettik. Çarşakta ilerlerken inişli çıkışlı saçma sapan bir rota çizip hem enerji hem zaman kaybederek kapıya ulaştık.

Biraz dinlendikten sonra esas tırmanışın başladığı labirentli rotada ilerlemeye başladık. Bir süre sonra rotayı gösteren işaretler belirsizleşmeye başladı ve bir noktada yanlış bir rotaya girerek enerjimizi ve zamanımız boşa harcadık. Tekrar doğru yolu bulup tırmanmaya devam ettik.

Kamp alanından geç çıkmamıza bu rota karışıklıklarından dolayı kaybettiğimiz zaman da eklenince vakit bir hayli ilerledi. Aşağılardan oldukça yoğun bir bulut tabakası kapıya kadar olan çarşak kısmı içine almış ve yükselmeye devam ediyordu. Saat 11:30 civarlarında henüz yaklaşık 3750 metre irtifadaydık ve yanlış rotalar bizi yormuştu. Belki kendimizi zorlasak zirveye ulaşabilirdik fakat bulutların hızla yükselmesi dönüşte rotayı bulmamızı zorlaştırabilirdi. Biz de zirveyi başka bir zamana bırakıp hem kendimizi daha fazla yormamak hem de riske girmemek için bu noktadan geri dönemeye karar verdik. Hatalı rotalardan kaynaklanan zaman kayıplarıyla birlikte yaklaşık 5 saatte tırmandığımız yolu 2 saat gibi bir sürede indik.

Hızlıca bir şeyler atıştırıp kampı topladık ve Kavrun Yaylası’na doğru inişe geçtik: saat 4’te Kavrun’daydık. 4:30’da Kavrun’dan minibüsle hareket ettik ve 5:20’de Ayder’e ulaştık. Ayder’de farlarını açık olarak bıraktığımız aracımızın boşalan aküsü nedeniyle dönüş yoluna koyulmamız, aküyü takviye edecek bir kablo ve kablonun diğer ucunu bağlayabileceğimiz bir başka araç bulma süreci dahil, Ayder’e vardıktan yaklaşık bir saat kadar sonra olabildi. :)

Bu sefer de zirve yapamamış olmak bir bakıma iyi oldu aslında: Kaçkarlara tekrar gitmek için bahane hazır. :)

7 Yorum

  1. Burak İzgi

    Sizin macera da pek güzelmiş. :)

    Aslında benim kafamda da sizin rotanın tam tersini gerçekleştirme gibi bir plan var. Mezovit’ten Büyük Deniz Gölü’ne oradan da Kavrun’a şeklinde. Geniş bir zamanda gidebilirsem tabi…

  2. Sinan Ceylan

    Ben de hep telefondan okuyorum bunları ama, yorum yazamıyorum.
    Geçikiyor o yüzden. Çok güzel bir gezi olmuş, biliyorum zirve yok ama, tekrar gitme sebebi işte.

    Fotoğraflar taa ekran başından dağ havası aldırıyor insana zaten. :)

  3. ihsan

    merhaba,

    acaba yukarı kavrundan Deniz gölü’ne ordan da yusufeli ne motosiklet ile bağlanabilir miyiz?  özel kros motorlarımız var ama geçecek kadar yol var mı bilemiyoruz. . Google harita oraya bir yol gösteriyor ama emin olamadık, belki yardımcı olabilirsiniz? 

    1. Burak İzgi

      Merhaba,

      Motosiklet ile o patikalarda yol almak pek mümkün değil. Büyükdeniz Gölü’ne giden patikalarda oldukça dik ve dar bölümler var. Belki benim bilmediğim alternatif yollar olabilir. Kaçkar.org sitesinde muhtemelen bölgeyi daha iyi bilen birileri size yardımcı olacaktır.

      Selamlar.

  4. Recep Can Altınbağ

    Hocam sizin 2014’teki Youtube’a attığınız videodan sonra baya gaza gelip bir arkadaşımla geçen ay için zirve planı yaptık. Yukarı Kavruna vardığımızda hava sisli ve yağışlıydı. Hiç durmadan Mezovite çıktık. Mezovite vardığımızda hava hala çok kötüydü ve biz gittiğimizde kimse yoktu civarda. Geceyi zar zor geçirip sabah ettik. Hava hala kötüydü ve sırılsıklam bir halde dönmek zorunda kalmıştık. Seneye bir daha denemeyi düşünüyorum. :D Bu blogu tesadüfen buldum. Okurken yaşadıklarım bir bir gözümün önüne geldi.

Burak İzgi için bir cevap yazın Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir